Haur hizkera

HAUR HIZKERAREN EZAUGARRIAK

Prosodia

Entonazio markatua
Erritmo motela

Fonetika: Bustidura edo palatalizazioa (paladarrarekin esan)

Txistukarietan
s > x	esku > exku		Ataxkatu, xaioa
z > x	zakur > xakur		Xakur , ex, xe, xer, ixena, axeria, oxitoa, bexalakoa,
ts > tx	isats > ixatx
tz > tx	arrautza > arrautxa		biltxen
Beste kontsonante zenbaitetan
d > dd		adarra > addarra	Dda,
t > tt		bat > batt	Harttu, ukittu, etta, jirafitta
r > ll (dd)		beroa > belloa	Holli,
rr > ll (dd)		ekarri > ekalli	ekalli
l > ll		pala > palla	lliburua

Morfosintaxia

Aditz laguntzailearen ezabaketa	Nik ekarri, zuk eman
Izenak artikulurik gabe	pitxitxi eta ez pitxitxia
Errepikapenak	ama, non da ama?	Tripa handi handia, xatoz xatoz,
Perpausen egitura sinpleagoa	Bai pollitta xu!	Ohh pollitte, xe pollitte

Hiztegia

Lexiko espezifikoa	txitxi, apatx	Momo, ako(akabo), pitxitxi, potxitxo, gona, ttirria,
Onomatopeiak	plisti-plasta	Sooo, tokoton tokoton, shh, runrún, guauguau, muu, kurrinkurrin,

AIPAGARRI ZENBAIT

• Euskal haur hizkerak izaera berezia du, beste hizkuntzek ez dutena
• Erabilera hautazkoa da: helduek haurrarekin erabiltzen dute
• Batzuek ez dute gustuko.
• Etxe giroan erabili izan da. Eskolan?
• Ez da sistematikoa.
• Adin batetik aurrera ez da erabiltzen.
• Bi mota bereizi behar dira: hizkera bera eta hori erabiltzen duen literatura.